موسیقی در قرون وسطی

رومیها که در تمدن وارث یونانیها بودند موسیقی را نیز مانند سایر آثار هنری از آنها اقتباس کردند در جشن بزرگ رم به سال 360 پیش از میلاد نخستین بار، یک درام به همراهی موسیقی و بدون مکالمه (پانتومیم) نمایش داده شد اساس موسیقی کلاسیک رم را به وجود آورد در قرون وسطی به تقلید یونانیها آوازهای دسته جمعی همراه رقص درنمایش تراژدی و کمدی معمول گردید کلیسا از بدو تأسیس تا قرن 15 وظیفه بزرگی در تکامل موسیقی به عهده داشت و پیشوایان مذهبی که در اواخر قرن ششم میلادی توسط پاپ گری گوار اول که اسقف اعظم کلیسای رم بود و موجب شد تا فرم های سرود گر گوری مثل مس که یک رشته آوازهای مذهبی است که در کلیساس کاتولیک برای متن یک دعا خوانده می شود و رکوئیم (مرثیه) که بیشتر به یادبود مردگان ساخته و اجرا می شود و معنای آرامش دارد و فرم های دیگری نظیر کائنات و موتت که بیشتر برای خواندن و کلام و آواز است توجه آهنگسازان دورة بعد مثل دورة کلاسیک را جلب کرده و از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.

هنر جدید: فیلیپ دوویتری اسقف فرانسوی یکی از تتئوریسین های بزرگ فرانسه بود که تحقیقات خود را در هنر موسیی به صورت رساله ای منتشر کرد و نام ARSNOVA یا هنر جدید نامید که این موضوع مربوط به نیمه قرن 13 می شود. گیوم دوماشو یکی از دیگر آهنگسازان و تئوریسین های هنر جدید است و به واسطة آثاری که در موسیقی مذهبی و غیر مذهبی غرب به یادگار گذاشته میتوان بزرگترین آهنگساز قرن 14 دانست.

ریشه اصلی موسیقی

ریشه های اصلی موسیقی در ایران و یونان بوده است و غربی ها طبق روایتهای تاریخی موسیقی جدی و هنری وتقریباً مدون خود رااز سده چهارم میلادی شروع کردند و قدیسی موسیقی را از طریق کلیسا به اهمیت ویژه رساند. موسیقی این دوره اغلب مذهبی و محدود به آثار خاصی در ارتباط با حکایتها و دستور العملهای کتاب مقدس (انجیل) و خواندن سروده های آن بوده است. البته پیش از قرن چهارم میلادی هیچگونه اطلاع صحیحی از وضع موسیقی در دست نیست، تنها از کتابهایی که از آن زمان بیادگار مانده بخصوص در نوشته های پیروان مسیح نام آوازی که مربوط به روایات مسیح پیش از حرکت و صعود به کوه زیتون است ذکر شده است. تا آنزمان موسیقی بصورت مونوفونی (یک صدایی) بوده و از سده نهم میلادی پولیفونی (چند صدایی) در موسیقی مورد استفاده قرار میگیرد و بتدریج تحولی در صدا دهی موسیقی بوجود می آید. تا قرن هفدهم موسیقی مطلقاً در اختیار اشراف و دربارها و بخصوص کلیسا بوده بطوریکه اگر گروههای ذکر شده حمایت و پشتیبانی خود را اواسط قرن هفدهم کم کم و بتدریج موسیقی از تسلط کلیسا و دربار خارج میشود و با حضور باخ که از موسیقیدانان بنام آلمانی است شمایل و کارآیی این هنر رو به تغییراتی می گذارد، البته باخ دراختیار کلیسا و اشراف بوده و حقوق دریافت می کرده اما تحولی عظیم در موسیقی غرب ایجاد نمود.