موسیقی در قرون وسطی

رومیها که در تمدن وارث یونانیها بودند موسیقی را نیز مانند سایر آثار هنری از آنها اقتباس کردند در جشن بزرگ رم به سال 360 پیش از میلاد نخستین بار، یک درام به همراهی موسیقی و بدون مکالمه (پانتومیم) نمایش داده شد اساس موسیقی کلاسیک رم را به وجود آورد در قرون وسطی به تقلید یونانیها آوازهای دسته جمعی همراه رقص درنمایش تراژدی و کمدی معمول گردید کلیسا از بدو تأسیس تا قرن 15 وظیفه بزرگی در تکامل موسیقی به عهده داشت و پیشوایان مذهبی که در اواخر قرن ششم میلادی توسط پاپ گری گوار اول که اسقف اعظم کلیسای رم بود و موجب شد تا فرم های سرود گر گوری مثل مس که یک رشته آوازهای مذهبی است که در کلیساس کاتولیک برای متن یک دعا خوانده می شود و رکوئیم (مرثیه) که بیشتر به یادبود مردگان ساخته و اجرا می شود و معنای آرامش دارد و فرم های دیگری نظیر کائنات و موتت که بیشتر برای خواندن و کلام و آواز است توجه آهنگسازان دورة بعد مثل دورة کلاسیک را جلب کرده و از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.

هنر جدید: فیلیپ دوویتری اسقف فرانسوی یکی از تتئوریسین های بزرگ فرانسه بود که تحقیقات خود را در هنر موسیی به صورت رساله ای منتشر کرد و نام ARSNOVA یا هنر جدید نامید که این موضوع مربوط به نیمه قرن 13 می شود. گیوم دوماشو یکی از دیگر آهنگسازان و تئوریسین های هنر جدید است و به واسطة آثاری که در موسیقی مذهبی و غیر مذهبی غرب به یادگار گذاشته میتوان بزرگترین آهنگساز قرن 14 دانست.